her yagmur ertesi

Bugün içimden eski sayfaları açmak
geldi.
Oturdum bir masaya fotograflarını teker teker dizdim ve bir
sigara yakıp uzun uzun düşünmeye basladım seni
Her fotografına hep
aynı heycanla bakıyordum.Sanırım gün batımı başladı.Dısarıda hafif ılık
bir rüzgar vardı ağaçların yapraklarını döküp savuruyordu bir o yana bir
bu yana savruluyordu dökülen yapraklar.
Kısa bir zaman içinde yağmur
baslamıstı dısarıda ve yağmuru seyrederken içimin bir acı ile yandığını
hissetim bu senin yokluğundu.
Yazdığın mektupları okudum saatlerce
hiç sıkılmadan okudum işte hala asıkmıyıdım sana resimlerinde hala o ilk
günkü gülşüşün vardı ama yanımda sen yoktun. Yine böyle bir havada beni
terk edip gitmiştin adını bilmediğim yolculuklara.İçim kanamaya basladı
sanırım yine yürğimdeki derin yaraları seni hatırlayarak açtım.
Yağmurlar
seni anlatıyor bana.Rüzgar ise adını fısıldıyor kulağıma içim ise hala
acımakta sen yoksun yine yanımda.
Her yağmurun ertesi gününde
gittiğin zaman aklımdan çıkmıyor yada ben unutamıyorum o günü unutmak
istesemde yapam ki... Her yağmur ertesinde üşümeye baslıyorum bir
sessizlik sarmaya baslıyor ruhumu soğuk bir sessizlik bu

Ve her
yağmur ertesinde seni diliyorum..